Benim Papatyam Hala Yüreğimde

benim Papatyam hala yüreğimde....
Neydin ki Sen... Sevda mıydın?
Acı mıydın? Bir Rüzgar mıydın?
Geldiğin gibi gittin anlayamadım...
Sıcak bir meltemdi yüreğime carptı..
KAlbimin önündeki setleri bir gülüşün yıktı...
Neyini sevdim ki ben...?
Hayatıma biranda girişini mi?
Beni aptal edisin mi? Varlığında ki yokluğunu mu?
Zamansız gelişlerin ardındakı gizemimi sevdim ben..
Bilmiyorum, bilmiyorum... Sorular beynımı yesede sormuyorum...
Aşk Sorgulanmamalı değilmi?
Sorgusuz ve saçma sapan yasanmalı Geldiğin gibi gitmelisin Hesapsız ve zamansız Arkandaki kırık kalp
Güneşi bitmiş bir gün gibi Yıldızları tükenmiş bir gökyüzü gibi
Ruhu alınmız bir beden gibi Yüreksiz ve Zamansız kaldı...

Geceleri İsyana bağlayan gözyaslarım var artık ellerimde, aynalara
küsmüs gözlerim her baktıgında senı görmekten yoruldugu için...
Kollarım senın sıcaklıgınla dolu hala zaman zaman anlamsız anlamsız
kendime sarılışlarım hep bu yuzden...
Neydinki Sen..
Anlamsız Dünyamda, Güneşsiz Baharımda Bahçemdem Açan
Papatyadan Başka Ne Olabilirdin ki Sen...
Açtın(Seni Tanıdım),
Büyüdün/Seni Sevdim, ve Soldun(Gittin)
Biliyormusun benim Papatyam hala yüreğimde....
__________________